Wel!

Om 21.45 kreeg ik dan een smsje met het volgende bericht van een onbekend nummer:

"Lieve Pia. Zorg dat je om 22.00 in het Pakhuis bent met rode lipstick en zwart oogpotlood. Zeg je naam aan de bar. Bevestig dit bericht met een sms."

Nadat ik eerst had gedacht dat dit PR was voor het Eindfeest (door mezelf georganiseerd), wat de volgende dag plaats zou vinden in het Pakhuis om 22.00, begon het tot me door te dringen. Zwart en rood zijn de kleuren van onze vereniging..!
Ik schoot in de kleren en de verplichte make-up en fietste als een gek naar de stad. Hier aangekomen moest ik een heuse speurtocht door de stad voltooien met drank, veren om me te verkleden als IK-krijger en IK-stickers om de stad te bestIKkeren. Als laatste moest ik naar café de Beurs komen. Daar zat Wieke, onze huidige penningmeester en werd mij officieel gevraagd of ik haar functie volgend jaar zou willen overnemen. Als antwoord gaf ik uiteraard een volmondig JA!!
Hierna werd mij een blinddoek omgebonden en werd ik naar het eindpunt van de speurtocht geleid. Na laaaang wachten mochten alle 5 de blinddoeken af en zag iedereen zijn mede-kandidaatsbestuurleden, waaronder zich ook Heleen bevond. Blijdschap alom!!!

Gister op het Eindfeest zijn wij feestelijk bekend gemaakt aan de leden. We kwamen op onder de IK-vlag, begeleid door Genesis van Justice. "3..2..1..!" Het was geweldig, en nog maar net het begin!


Foto's van het eindfeest volgen spoedig, want dat was ook echt extreem geslaagd :D

Wel/niet

Ik zit mezelf nu GIGANTISCH op te vreten vanwege het feit dat ik moet wachten op een telefoontje tussen 20.00 en 22.00 dat mij gaat vertellen of ik in het kandidaatsbestuur van studievereniging IK zit of niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Signs

Picknick met Lauraaaaa

Aardbeien // cola // jongens // helsinki // water // hitte // slaaptekort // hmmmmm

Ingenting

Nothing, first came nothing, then came nothing, then came nothing... but nothing is nothing - nothing - nothing...

Met dank aan Emmi

Pasta, salad, olives, feta and pesto

Ja! Ik ben er weer!
Het was een geweldige reis, ik heb zoveel nieuwe dingen geleerd en heb onwijs lieve mensen leren kennen. Ik heb de afgelopen 38 uur 5 minuten geslapen, dus daarom zal ik het kort houden en later foto's van de reis uploaden - ik heb eerst wat slaap nodig, haha.

Hierboven een foto van de salade die ik net heb gemaakt en opgegeten. Toen we vanmiddag aankwamen in Nederland bleek het hardstikke warm te zijn (zo rond de 25 graden), vandaar het 'koude' eten, hmm...

Verona e Venezia

Mijn laatste post voordat ik vertrek..

..naar Helsinki.

Mijn tas is eindelijk ingepakt, waarschijnlijk heb ik veel te veel kleren bij me en bezorg ik mezelf een hernia, ook dankzij die loeizware fles Martini. Ik heb alle adressen opgeschreven, telefoonnummers doorgemailt, een zakwoordenboek Fins gekocht en heel veel zuurtjes ingeslagen (tegen de oorpijn die ik vast weer ga krijgen als we twee keer landen - in Frankfurt en Helsinki), ik denk dat ik klaar ben om te gaan. Dat laatste klinkt een beetje alsof ik doodga, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zenuwachtig begin te worden, niet alleen voor de vlucht (ik haat vliegen), maar ook voor Helsinki, ik ben benieuwd naar onze nieuwe Finse vrienden, naar de stad, het huis waar ik zal wonen, naar alles eigenlijk. Ik ben zelfs benieuwd naar het weer.
Ik ga nu eerst naar Jeroen, want zijn vader is zo vriendelijk om ons naar Schiphol te brengen vannacht. Om 7 uur vlieg ik naar Frankfurt, daar stappen we over, en om 12 uur ben ik in Helsinki.
We gaan vanalles doen, de Nederlandse ambassadeur ontmoeten, een Finse minster/parlementslid(?), tochten door de stad maken, naar de sauna, naar een natuurgebied, en ga zo maar door!

Lieve vrienden, ik zal jullie missen, maar: I'll be back.

Haha.

Luistert: Beirut - alle cd's
Leest: Harry Potter and the Prisoner of Azkaban
Draagt: blauwe legging, zwart vest, wit jurkje, rode nagellak

Mount Wroclai

Mykonos

Emma Watson

The Reader

Sorry, ik heb al heel lang niks meer op deze blog geschreven. Niet omdat ik niks te vertellen heb, maar meer doordat ik een beetje in een inspiratie-dip zit. En veel dingen moest/wilde doen deze week. Ik wil deze blog echt volhouden, dus daarom ga ik vandaag proberen het aantal posts van deze maand op te krikken. Bovendien eis ik van Pia de foto's van Italië, haha.
Woensdag ben ik met Patty, Jeroen en Laura naar The Reader geweest in Lux. De film is zeker een aanrader, want hij is wel zielig, maar je gaat er niet van huilen (deze film was de eerste film die we in Lux zagen waarbij we niet moesten huilen!), en hij is eigenlijk ook wel spannend en niet romantisch (naar mijn mening, hehe). Maar goed, als je je dus verveeld, ga dan deze film kijken.
Nu ga ik mijn kleren aan doen, naar de stad fietsen, de laatste spulletjes kopen, bloggen, eten, bloggen, tas inpakken, alles controleren en dan naar Jeroen. Oooh, nog 20 uur!

Beirut

Wat een drukte en wat een stress. Ik moet nog zeker tien dingen doen, regelen, mailen, maken en leren voordat ik zondag naar Helsinki vertrek. En dan stormt het ook nog eens buiten en in mijn hoofd – geen goede combinatie. Maar het is nu tijd voor een blog! Vorige week dinsdag (Bevrijdingsdag) ben ik met Sara Kim naar Amsterdam geweest. Niet omdat we per se daar Bevrijdingsdag wilden vieren, maar omdat we kaartje hadden voor Beirut (de artiest, niet de stad – duhuh, het is daar levensgevaarlijk!).

Amsterdam. Ik denk dat we rond een uur of twee naar Amsterdam vertrokken, omdat we toch geen haast hadden en het vervelend weer was (het regende en waaide, typisch). Omdat we wisten dat het een legendarisch dag zou worden, nam ik mijn (ouders) fototoestel mee, zodat we later de foto’s aan onze kleinkinderen konden laten zien. Hierboven zie je foto’s van het kaartje (niet geheel onbelangrijk), een gracht in Amsterdam in de buurt van het Anne Frankhuis. We schaamden ons dood dat we in eerste instantie niet doorhadden waarom ‘die mensen nou voor dat huis stonden’. Een foto van de American Apparel winkel aan de Noordermarkt. Elke keer dat ik met Sara Kim in Amsterdam ben gaan we op zoek naar deze winkel, en elke keer vinden we hem, juichen we als we de kleren zien en besluiten we dat we niks zullen kopen. Want ook al voelt AA ‘strong about immigration’, mijn portemonnee kan dat niet helemaal aan. Naast de foto van AA een foto van een bord dat voor een restaurant stond waar we langs kwamen. Vrijwel alles in A’dam is Engels, ik persoonlijk vind dat echt fascinerend, eigenlijk is het de stad een landje op zich – dus best grappig om in het Engels te lezen wat ‘hutspot’ nu eigenlijk inhoudt .

De Ierse Pub. Sara Kim aan het bier, ik aan de cola, aangezien ik op een non-alcohol-iets ben (geen dieet, don’t worry!) en behoefte had aan heel veel suiker. Hierboven: de mislukte foto’s uit de pub en een foto die we later aan onze kinderen laten zien (en die werd genomen door een jongen die maar al te graag zélf ook met ons op de foto wilde, hehe).

Het concert. Voor de verandering waren we eens ruim op tijd bij een concert! We hebben zelf het hele voorprogramma gezien, een band die muziek speelde waar werkelijk geen touw aan vast te knopen was. Het concert was uitverkocht, maar eigenlijk hadden we ruim voldoende bewegingsruimte – we konden nog ademen enzo. Omdat we zo vroeg waren stonden we dan ook bijna helemaal vooraan en konden we het goed zien en horen en ruiken (haha, dat laatste is niet waar). Het was een heel mooi concert, ze speelde geweldig en gek genoeg swingde het ook. En over twee maanden ga ik ze alweer zien op lowlands, jaaaaa!

Amsterdam bij nacht. Wat een dag//op weg naar de trein//weltrusten//slaap lekker.

This world is wild at heart and weird on top

"It's just shocking sometimes, when things aren't the way you thought they were."

Laura Dern als Lula in Wild at Heart, van David Lynch.

I close my eyes on the dancefloor, forget about you

Coco avant Chanel

Veel liefs en kusjes

Zojuist typte ik een mail:

"Geachte heer Delsen,

ik zou graag mijn herkansing 'Economie van de Managementwetenschappen PO' willen inzien.
Wanneer is dit mogelijk?

Liefs"

Uuuhm, een 'vriendelijke groet' is toch maar beter ;)

Yellow

Thuis

En het was Bellissimo met een hoofdletter!
De rest hoort u later; eerst douchen, slapen en eten.