Hyves en liefdesverklaringen

Ik heb er weer een. Ja, je leest het goed. Ik ben weer te vinden op hyves. Na twee maanden van onthouding ben ik over gehaald om er weer een account aan te schaffen. Onder het mom van ´dan kunnen al mijn vrienden de foto´s van Helsinki zien´ heb ik een hyve aangemaakt en kan iedereen dus weer mee koekeloeren met mijn (niet echt heel erg interessante) leven.
MAAR ik moet bekennen dat hyves toch misschien wel goed is voor je sociale leven. Sinds ik weer hyves heb (25 vrienden) staan er nu alweer twee afspraken met vriendinnen in de agenda die ik al tijden niet gezien heb. Ik hoop trouwens dat dit niet iets zegt over de staat van mijn sociale leven, haha. Laten we het er maar op houden dat het gewoon écht waar is dat dankzij hyves vriendschappen gemakkelijker te onderhouden zijn. En dat terwijl een mailtje sturen of een smsje sturen net zo veel moeite kost als een krabbel schrijven op hyves.
Ja, hyves blijft een fenomeen. Een dikke maand geleden vertelde ik aan een vriend van me dat ik geen hyves meer had, omdat ik het stom vond en ervan overtuigd was dat je sociale contacten wel kon onderhouden door middel van e-mails. Mensen stuurden vroeger immers ook liefdesbrieven aan elkaar (het was al laat op de avond, hehe), en dat ging ook prima, vertelde ik hem. Nu zoek je een jongen die je leuk vind eerst op op hyves en bekijkt dan al zijn hobby’s en krabbels en bepaald dan of je een keer met hem gaat praten. Vroeger werd je verliefd op iemand en stuurde je diegene brieven waarin stond hoe leuk je hem of haar vond. Nu stuur je van die poppetjes die hartjes oogjes hebben en bloemetjes geven. Heel erg 21ste eeuw waarschijnlijk, maar niet echt romantisch als je het mij vraagt. Vroeger stuurde je waarschijnlijk een écht bosje bloemen...