Toen ik vanochtend beneden kwam om een boterham te eten en thee te drinken zat mijn zusje al aan de eettafel. Op zich is dat al bijzonder, ze komt bijna nooit eerder dan ik uit haar bed en bovendien was ze de krant aan het lezen. Mijn zusje leest nooit de krant en kijkt nooit naar het journaal. Toen ze laatst een opdracht voor school had waarvoor de elke dag het journaal moest kijken en het moest samenvatten keek ze gewoon op teletekst wat er in het journaal zou zitten en schreef dat op. Dat is dus mijn zusje.
Toen ik vanochtend dus beneden kwam zat ze de krant te lezen, terwijl ze tegen zichzelf mompelde. Ik kwam wat dichterbij en zag dat ze, typisch, de televisieprogrammering aan het bekijken was. Natuurlijk, het was immers bijna kerst. Voor haar is kerst geen feest van naastenliefde, lichtjes en gezellig-samen-de-bijbel-lezen. Voor mijn zusje staat kerst gelijk aan televisie kijken. Elk jaar weer zit ze, dankzij allemaal smoesjes, de hele dag voor de televisie.
Toen ik vanochtend beneden kwam bedacht ik me dat dat dit jaar ook wel weer het geval zal zijn. Met een markeerstift in haar hand zat ze al alle films en series aan te strepen die ze wilde zien. Voor mijn zusje ontstonden er al meteen problemen, want de ‘All you need is love- kerstspecial’ komt tegelijkertijd met de ‘Hello Goodbye- kerstspecial’ (waarom hebben beide programma’s een Beatles-lied als titel?). Bovendien kwam op eerste kerstdag een Muppet Show, maar dan kwam ook een aflevering van Sissi. En tja, wat kies je dan?
Hoe verder ze in de programmering kwam, hoe gefrustreerder ze werd. Waarom werden opeens alle leuke dingen tegelijk uitgezonden? Ik probeerde haar nog zaken als ‘primetime’ uit te leggen, maar tevergeefs. Voor mijn zusje wordt dit jaar tijdens-kerst-televisie-kijken een zware operatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten