Waarom ik om 05.00 de televisie aan had moeten zetten

Ik las net op Nienke's blog een stukje over Barack Obama en over de verkiezingen van vannacht. En aangezien Pia en ik hadden bedacht dat zij wetenschappelijk verantwoord over kunst zou schrijven soms (aangezien zij iets met kunst studeert) en ik voor de stukjes met politieke diepgang zou zorgen (aangezien ik iets met politiek studeer). Bij deze:

Het mag duidelijk zijn dat ik voor Obama was. Altijd al. Ik heb even een zwak gehad voor Hilary gehad, totdat ze een keer bijna ging huilen en aan een huilende president heb je natuurlijk niks. Obama werd het dus, al is het maar omdat het Amerikaanse politieke stelsel zo simpel is en je maar uit twee personen kan kiezen en ik nooit van mijn leven het eens zal zijn met de punten van de republikeinen. Republikeinen vertegenwoordigen naar mijn mening (en die is op het moment heel generaliserend) die irritante überamerikanen die de godgansedag 'God bless you' roepen, die dagelijks de Amerikaanse vlag ophangen en vreselijk boven hun stand leven. En daar houd ik niet zo van.

Zoals Nienke in haar blog ook al zei: deze Amerikaanse verkiezingen zijn de eerste die je echt 'bewust' meemaakt, de eerste verkiezingen waar je, omdat je oud genoeg bent en begrijpt waar het over gaat, zelf een mening over kunt vormen. Deze verkiezingen maak ik ook nog eens mee als student politicologie en (verrassing, verrassing) politicologen praten toch regelmatig over politiek met elkaar (niet de hele tijd hoor, we praten ook wel over jongens, muziek en kleren - ik vooral). Maar goed, omdat je er op 'school' mee te maken krijgt, in de NRCnext over leest en het elke dag op het journaal/CNN ziet, begin je dus best wel betrokken te raken bij de strijd.

Ik vond de afgelopen verkiezingsmaand fascinerend. Vooral de keuze voor Sarah Palin was machtig mooi (zoals een Fries zou zeggen). In eerste instantie (oké, de eerste twee dagen) een goede keus, maar nadat alle schandalen rond deze dame werden opgedoekt bleek ze toch meer het lachertje van de partij en de hele verkiezingen te zijn.. Toch ben ik blij dat men voor haar heeft gekozen, niet alleen omdat ze juist stemmers weg joeg, maar ook omdat ze wel wat leven in de brouwerij bracht. Nog meer leven.

Gisteravond had ik besloten om om half tien te gaan slapen en er om vijf uur ('s ochtens dus) er weer uit te komen, om de uitslag te zien. Eigenlijk wilde ik de hele nacht wel kijken, maar dat kon niet, want ik had om negen uur een tentamen. Alleen kon ik vannacht helemaal niet slapen, niet omdat ik zenuwachtig was voor mijn tentamen of misschien wel voor de uitslag, ik kon gewoon niet slapen. En toen ik om kwart voor vijf op mijn wekker keek en nog steeds nauwelijks een oog dicht had gedaan besloot ik om maar te proberen te slapen tot zeven uur, in plaats van de verkiezingen te kijken. DIT WAS DUS HEEL ERG DOM. Want ALS ik om vijf uur wel de tv had aangedaan, had ik live kunnen zien dat Obama gewonnen had.

Grr.