Ik zat vanochtend rustig naar Koninginnedag te kijken op tv. Mijn ouders zaten buiten, het was immers prachtig weer en mijn zusje was naar de vrijmarkt. Rustig en alleen zat ik in de woonkamer en keek naar het live-verslag van Koninginnedag in Apeldoorn. Totdat er op tv opeens een auto zich door de menigte boorde en tegen een pilaar reed en ik mensen door de lucht zag vliegen en levenloos op de grond terecht zag komen..
Ik schrok me dood. Ik schrok me écht dood! Ik heb nog nooit een dergelijk ongeluk in het echt gezien, en ook al zag ik het natuurlijk niet in het echt, het voelde wel zo, omdat de uitzending live was en niemand doorhad wat er precies gebeurde. Mijn hart zat in mijn keel en wauw, ik begon helemaal te trillen. En ik was er dus niet eens écht bij. Ik denk dat het ongeveer twintig minuten duurde voordat ik kalm genoeg was dat ik naar buiten kon lopen om heel koel en nuchter tegen mijn ouders te vertellen wat er gebeurd was – ik houd er immers niet van om aan mijn ouders te laten zien wat ik voel (en ja, ik weer dat dat ongewoon is).
Inmiddels ben ik al volledig gekalmeerd – ik heb net de hele tijd The Hills gekeken, Lauren’s onnozele leven werkt kalmerend – maar nog steeds vind ik het verschrikkelijk wat er is gebeurd. Ik ben ervan geschrokken dat ik zelf zo ongelofelijk schrok, maar ik ben er vooral van geschrokken dat er mensen zijn die dit soort zinloze dingen doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten